در آیین اجرایی جشنواره «مناجات‌خوانی» چه گذشت؟
به گزارش خبرنگار مهر، آئین اجرایی دومین جشنواره «سحری خوانی» و «مناجات خوانی» ایرانیان به همراه اجرای برنامه ساز و آواز و ویژه برنامه «نیایش خوانی» شامگاه روز شنبه هجدهم فروردین ماه به میزبانی تالار سوره حوزه هنری برگزار شد.
در ابتدای این برنامه که در قالبی متفاوت با خوانش یک آواز به خوانندگی سروش بخشش همراه بود، احمد رمزی سرپرست مرکز موسیقی حوزه هنری ضمن قدردانی از حضور هنرمندان حاضر در این برنامه توضیح داد: دومین سال است که شاهد برگزاری جشنواره «سحری خوانی» و «مناجات خوانی» هستیم که این بار در قالبی متفاوت پیش روی مخاطبان قرار گذاشته می‌شود. این برنامه به واسطه همکاری چندین مجموعه فرهنگی هنری از جمله بنیاد رودکی، انجمن موسیقی ایران، معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران برگزار می‌شود و امیدوارم بتوانیم در این دوره اتفاقات خوبی را رقم بزنیم.
مهدی امین فروغی پژوهشگر نیز در این مراسم ضمن ارائه توضیحاتی درباره موضوع «مناجات خوانی» و «سحری خوانی» گفت: حکایت سرگشتگی و دلدادگی همه موجودات در طلب معبود در بسیاری از منظومه‌ها و آثار شاعران بزرگ ادبیات کلاسیک ما وجود دارد. به راستی که همه ذرات عالم به دنبال پدیدآورنده خود هستند. انسان هم به دنبال پدید آورنده خود بوده و در این راه به دنبال دعا با معبود خویش است.
وی ضمن ارائه توضیحاتی از روند تاریخی پرستش خداوند در میان ادیان توحیدی تصریح کرد: همه انسان‌ها همه هنرهای خود را در خدمت برآورده کردن نیاز خود به خداوند کردند. شرایطی که به رشد و بالندگی هنر در میان همه جوامع کمک کرد. شما می‌بینید که در همه ادیان مختلف و همه اقوام انسان‌ها بهترین هنرهای خود را به پای معبود خویش ریختند. بهترین الحان و نغمات، بهترین نقاشی‌ها و آثار مرتبط با هنرهای تجسمی در خدمت آئین نیایش و پرستش خداوند بوده است. طبیعتاً در این میان موسیقی در قالب مناجات و دعا و نیایش جایگاه بسیار ویژه ای در آئین پرستش داشته است.
امین فروغی ضمن ارائه مثال‌های تاریخی در زمینه حضور موسیقی در ستایش پروردگار گفت: موسیقی به همه ادیان الهی کمک قابل توجهی انجام داده است. در اسلام هم می‌بینی که از بدو بعثت پیامبر صدای خوش و به تعبیر درست موسیقی با تعالیم اسلام همراه بوده است. اینکه ما با شنیدن یک قطعه موسیقی آوازی به نام اذان به محراب عبادت می‌رویم خود نشان‌گر اهمیت جایگاه موسیقی و رسوخ مفاهیم آسمانی در دل مردم است. وقتی به فرهنگ گذشته خودمان مراجعه می‌کنیم، می‌بینیم که در ایام ماه مبارک رمضان شهرها و مناطق مختلف پر از موسیقی‌هایی بوده که مشتمل بر مناجات خوانی‌ها و سحرخوانی های متعددی است. به عبارتی شهر پر از موسیقی بود و گویی مردم وارد یک بهشت معنوی می‌شدند که با شنیدن این مناجات‌ها روح خود را بازسازی می‌کردند.
این پژوهشگر در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره اهمیت موسیقی در حوزه مناجات بیان کرد: چه بسیار سنت‌های زییایی در کنار آئین‌های موسیقایی مرتبط با مناجات خوانی و سحرخوانی ماه رمضان اجرا و موجب شروع فعالیت‌های خیرخواهانه و انسان دوستانه‌ای می‌شد که بی‌نهایت جلوه زیبایی داشت. در این چارچوب شهرها سرشار از بانگ اذان و الحان الهی بود که به واسط تحریرها و اصوات تولید شده از سوی هنرمندان ارزنده این عرصه به گوش مردم می‌رسید. اینها رسم‌های بسیار ارزشمندی بود که در حوزه مناجات خوانی مطرح می‌شد و امیدوارم خداوند همواره به ما مناجاتی عطا کننده هدیه کند.
پس از صحبت‌های مهدی امین فروغی، سجاد شوشتری با آواز و محسن ایروانی فر با نواختن نی به اجرای یک قطعه ساز و آوازی پرداختند.
بخش بعدی آئین اجرایی دومین جشنواره «مناجات خوانی» و «سحری خوانی» که اجرای آن برعهده پدرام جوادزاده بود، به شعرخوانی میلاد عرفانپور شاعر و مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری اختصاص پیدا کرد.
