راهیان نور ابزار تبیین دوران دفاع مقدس است
کریم اکبرزاده رزمنده جانباز، راوی دفاع مقدس و مسؤول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد واحد تبریز در جریان اردوهای راهیان نور در یادمان شهدای شلمچه در گفتوگو با خبرنگار مهر گفت: در زمان دفاع مقدس وظیفه ما دفاع از انقلاب، مملکت و مقابله با تهاجم دشمن بود. کار ما کار نظامی گری بود و به قول امروزیها دفاع سخت بود. در هر حال هشت سال دفاع مقدس با موفقیت به پایان رسید.
وی افزود: هشت سال دفاع مقدس به پایان رسید اما دفاع همچنان باقی است؛ چون دشمن در هر مقطعی چه با تهاجم نظامی چه با تهاجمهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی قصد و نیت نابودی نظام و انقلاب را دارد. وظیفه ما دفاع از این انقلاب، نظام و مملکت است. اگر هشت سال دفاع مقدس تمام شده، دفاعهای دیگری باید انجام بدهیم.
مسؤول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد تبریز در ادامه سخنان خود گفت: هیچ تفکر و اندیشهای بدون تبیین باقی نمیماند. شاید اندیشه مکتبی در مقطعی اوج بگیرد ولی اگر تبیین نشود، آن اندیشه، فکر و باور از بین میرود. برای اینکه اندیشهای را نگهداریم و باقی بگذاریم، باید آن را تبیین کنیم. راهیان نور بهترین ابزار تبیین هشت سال دفاع مقدس است. راهیان نور بهترین وسیله است تا ما بتوانیم اندیشه، ایثار، شهادت، اخلاص و صداقت آن دوران را توسط راویان برای نسل فعلی و حاضر بیان کنیم تا باور کنند چه اتفاقات ارزشمندی توسط چه کسانی در دوره دفاع مقدس افتاده است، تا بتوانند این مسیر را ادامه بدهند و برای نسل آینده تحکیم کنند.
محمدمهدی عبداللهی رزمنده، جانباز، آزاده و راوی دوران دفاع مقدس نیز در یادمان شهدای هویزه گفت: زمانی که به جبهه اعزام شدم، آستانه عید نوروز بود و من در پایه اول دبیرستان یا به قول امروزی کلاس نهم مشغول تحصیل بودم.
وی افزود: در کمکهای مردمی که به جبهه میفرستادند، نامه یک دختر دانش آموز سوم ابتدایی را دیدم که املایش را ارسال کرده و نوشته بود: «بضاعت مالی آنچنانی نداریم، تنها چیزی که میتوانستم به شما هدیه کنم این املا بود که بیست گرفتهام. بیست برای شمایی که بیست هستید.» این نامه پرانرژی بود و با آن احساس غربت نکردم. این نامه نقش مردم در دوران دفاع مقدس را نشان میدهد که چه قدر انرژی بود.
این راوی دفاع مقدس گفت: یک روز دسته ما به صبحگاه رفته بود. پیش از اذان صبح یکی از بچهها کتری را پُر کرده و روی چراغ گذاشته بود. تا نماز صبح و زیارت عاشورا بخوانیم طول کشی به خیمه برسیم. وقتی رسیدیم، دیدیم این کتری در حال خشک شدن است، در کتری بالا و پایین میرود، مرتضی جاویدی معروف به اشلو که فرمانده دسته بود با لهجه شیرازی به صورت فی البداهه بر حسب نوحه آهنگران خواند: «بچه ها می قُلَد و میجوشد کتری روی چراغُ»