لزوم جمع آوری متکدیان در همدان؛ دستگاه ها به وظایف خود عمل کنند

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها – محمدرضا بهرامی‌صفت: تکدی‌گری یکی از جدی‌ترین و اساسی‌ترین معضلات اجتماعی در جامعه بوده که آسیب‌های جبران‌ناپذیری را بر پیکره جامعه می‌گذارد، این معضل اجتماعی خود آغازگر آسیب‌های دیگری است.

همچنین تکدی‌گری آسیب‌های جدی را به روان جامعه وارد می‌کند، تکدی‌گری تابلو تراژدی فقر در جامعه است و روان شهروندان را دچار آسیب می‌کند و چهره شهر را با چالش‌های متعددی رو به رو می‌کند.

شرایط اقتصادی، تورم بالای جامعه، گرانی اجاره مسکن که منجر به کارتن‌خوابی و فروپاشی خانواده‌ها می‌شود، اعتیاد و نبود اشتغال و بیکاری، بد سرپرست و بی سرپرست بودن نیز هر کدام یکی از پایه‌های گسترش تکدی‌گری در جامعه شهری است.

اما به طور صد درصد نمی‌توان گفت کسانی که اقدام به تکدی‌گری می‌کنند از نظر مالی مشکلات آن‌چنانی دارند، عده‌ای به دنبال کسب درآمد بدون زحمت و بی‌دردسر هستند و به نوعی وقتی چند بار اقدام به تکدی‌گری می‌کنند و پولی به دست می‌آورند لذت کسب بی‌دردسر و بدون زحمت پول به آنها می‌چسبد و باعث می‌شود گروه‌هایی ساماندهی کنند و دست به اجاره کودکان بزنند.

شگردهای مختلفی امروز شکل گرفته از جمله اینکه از معصومیت کودکان برای سوپرمارکت‌ها و فروشگاه استفاده می‌کنند و این کودکان به خریداران التماس می‌کنند که برای آنها کنسروهای مختلف، روغن و چیزهای دیگر به بهانه گرسنه بودن یا چیزی در خانه نداشتند خرید کنند و بعد از آن همان‌ها را فروشگاه‌دارها می‌دهند و درصدی پول می‌گیرند.

امروز باندهای مختلف در شهرهای بزرگ شناسایی شده‌اند که کودکان بی‌سرپرست، بدسرپرست را برای تکدی‌گری ساماندهی می‌کنند و حتی اقدام به اجاره و خرید و فروش نوزادان می‌کنند.

یا اینکه مقداری گل، دستمال کاغذی، جوراب، آدامس و لوازم دیگر برای کودکان خریداری می‌کنند و آنها را به چهارراه‌ها و مسیرهای پر رفت و آمد شهر می‌فرستند.

استفاده از مظلومیت کودکان غیر انسانی‌ترین کار است که امروز بسیار گسترش پیدا کرده است.

اما در این میان هستند افرادی که واقعاً به دلیل فقر مالی اقدام به تکدی‌گری می‌کنند، به طور مثال افراد سالمندی که نه توان کار کردن را دارند نه حقوق بازنشستگی دارند و حمایتی هم از آنها صورت نمی‌گیرد و در نهایت مجبور به تکدی‌گری می‌شوند و این چهره تلخی را به نمایش می‌گذارد، کشوری که نتواند به طور شایسته از سالمندان مراقبت کند به طور قطع زیبنده نیست.

گروه دیگری کودکان بی سرپرست و بدسرپرست هستند یا خانواده‌هایی که سرپرست ندارند و حمایتی از آنها صورت نمی‌گیرد و تحت پوشش هیچ‌گونه سازمان حمایتی از جمله کمیته امداد و بهزیستی هم نیستند و در نهایت اقدام به تکدی‌گری می‌کنند.

طبق بررسی متأسفانه مقرری بهزیستی و کمیته امداد هم به هیچ وجه کفاف هزینه‌های زندگی این خانواده‌ها را هم نمی‌دهد و در نهایت باز هم چاره‌ای جز تکدی‌گری نمی‌ماند.

فقر دروازه ورود به تمام آسیب‌های اجتماعی است، فقر باعث گسترش اعتیاد، فساد و فحشاء، تن‌فروشی، روسپیگری، سرقت و معضلات اجتماعی متعددی می‌شود.

متأسفانه در همدان هم سال‌هاست معضل تکدی‌گری وجود دارد و در سال‌های اخیر شاهد گسترش این معضل اجتماعی در پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین هستیم، با توجه به اینکه همدان یک شهر گردشگری است، متکدیان در مناطق گردشگری همدان از جمله گنج‌نامه، آرامگاه بوعلی، آرامگاه باباطاهر، هگمتانه و سایر مناطق گردشگری تجمع می‌کنند و از مسافران طلب پول می‌کنند که باعث ایجاد چهره بدی از گردشگری شهر شده‌اند.

همچنین در فصل تابستان متکدیانی از شهرهای جنوبی به دلیل آب و هوای خوب به همدان کوچ می‌کنند و شب‌ها در پارک‌ها و مناطق گردشگری همدان می‌خوابند و روزها به کسب درآمد مشغول می‌شوند.

اگر امروز گشتی در بازارهای همدان هم بزنیم، کسبه شهر از رشد تکدی‌گری در پایتخت تاریخ و تمدن ایران گلایه‌های متعددی دارند و باید چاره‌ای در این زمینه صورت بگیرد.

ساماندهی و برخورد با متکدیان ابعاد مختلفی دارد از جمله اینکه ابتدا سازمان‌های نظارتی باید با باندهایی که تکدی‌گری را گسترش داده و به خرید، فروش و اجاره کودکان و نوزادان مشغول هستند برخورد شود همچنین متکدیانی که به صورت سازمان‌یافته از شهرهای دیگر به همدان کوچ می‌کنند و باعث ناهنجاری‌های اجتماعی می‌شوند.

نکته بعدی که وظیفه شهرداری‌ها است ساماندهی متکدیان بوده که باید با همراهی و همکاری بهزیستی و کمیته امداد همراه باشد و افرادی که واقعاً نیازمند هستند باید به ارگان‌های حمایتی معرفی شوند.

توسعه گرم‌خانه‌های شهرداری و بهزیستی در شهر همدان نیز می‌تواند، متکدیان معتاد را ساماندهی کنند، کارتن‌خواب‌هایی که نیاز به یک جای گرم و غذای گرم دارند و می‌تواند گام خوبی در این زمینه باشد.

هیچ نهاد و سازمانی وظایف خود را در زمینه ساماندهی متکدیان به درستی انجام نمی‌دهد

علی‌اکبر نظری رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای اسلامی شهر همدان با بیان اینکه جمع‌آوری متکدیان، طبق قانون برعهده شهرداری است، اظهار کرد: دولت ۱۱ نهاد و ارگان را در زمینه ساماندهی متکدیان و کودکان خیابانی مکلف کرده است.

وی افزود: متأسفانه هیچ نهاد سازمانی تاکنون وظایف خود را در این خصوص به درستی انجام نداده و در ارتباط با این مشکل و معضل اساسی اجتماعی نمی‌توان تنها شهرداری را پاسخگو دانست.

رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای اسلامی شهر همدان عنوان کرد: دادگستری، وزارت کار و امور اجتماعی، وزارت بهداشت و درمان، آموزش و پرورش، صدا و سیما و سایر دستگاه‌ها در این راستا وظایفی دارند.

وی با بیان اینکه در بحث جمع‌آوری و ساماندهی متکدیان، نقش‌های بسیاری گفته شده است، بیان کرد: متأسفانه حتی یک جلسه هم برای رفع این معضل ندیده‌ایم؛ آیا در پرداختن به این مشکلات و معضلات تنها شهرداری باید پاسخ‌گو باشد؟

رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای اسلامی شهر همدان ادامه داد: مدیریت ارشد استان و فرماندار باید در ساماندهی متکدیان ورود کنند چراکه در حال حاضر روش‌های تکدی‌گری تغییر کرده و فال‌گیری و… از روش‌های رایج تکدی‌گری شده است.

نظری با بیان اینکه هر نوع بزه حتی کف‌زنی در متکدیان دیده می‌شود، گفت: باید تدابیری اندیشیده شده و متکدیان ساماندهی شده و با تکدی‌گری در شهر برخورد شود.

وی با بیان اینکه استاندار برای پای کار آوردن دستگاه‌های مختلف از جمله کمیته امداد امام (ره) و بهزیستی ورود کند، گفت: سازمان‌های حمایتی تعریف داشته و بودجه‌های کلانی دارند و باید در انجام وظایف تعیین شده از آنها مطالبه‌گری شود.

رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای اسلامی شهر همدان عنوان کرد: فلسفه وجودی و اهداف تشکیل نهادها و ارگان‌هایی همچون بهزیستی و کمیته امداد امام (ره)، کاهش آلام و مشکلات مردم است.

متکدیان و بی‌خانمان‌ها در شهر شناسایی شوند

محمود مسگریان، رئیس شورای اسلامی شهر همدان نیز با بیان اینکه یکی از پدیده‌های شهرنشینی به ویژه شهرنشینی مدرن با هزینه‌های بالای زندگی، بحث بی‌خانمان‌ها است، اظهار کرد: وظیفه شهرداری جان پناه دادن به این افراد است.

وی افزود: ایجاد گرمخانه تحقق ایجاد یک سرپناه برای افراد بی‌خانمان است و شهردار و شهرداری مسئول اداره شهر هستند و موضوع بی‌خانمان‌ها به عنوان یکی از معضلات شهری باید رفع شود.

مسگریان با بیان اینکه باید افراد بی‌خانمان و متکدیان در شهر شناسایی شوند، بیان کرد: با شناسایی این افراد شهرداری علاوه بر فراهم کردن سرپناه باید کار فرهنگی و تربیتی نیز برای آنها داشته باشد.

رئیس شورای اسلامی شهر همدان افزود: متأسفانه این افراد به دلیل جایگاه و پایگاه اجتماعی پایین، دیر در جامعه پذیرش شده و همین موضوع باعث بروز آسیب‌هایی می‌شود.

تکدی گری پوششی برای سایر جرایم و آسیب‌های اخلاقی و اجتماعی شده است

ایمان صداقت‌پرور کارشناس بررسی معضلات اجتماعی با اشاره به موضوع تکدی‌گری اظهار کرد: امروز به دلیل اینکه در پوشش تکدی‌گری معضلات اجتماعی دیگری نیز انجام می‌شود شاهد گسترش تکدی‌گری هستیم.

وی افزود: خرید و فروش مواد مخدر، خرید، فروش و اجاره نوزادان و کودکان، سوءاستفاده‌های جنسی در دختران و کودکان، کیف‌قاپی و سرقت، بهره‌برداری از زنان و دختران کم سن و سال، گرفتن فال و کف‌بینی از جمله معضلات اجتماعی بوده که امروز در پوشش تکدی‌گری در حال گسترش است.

این کارشناس حوزه آسیب‌های اجتماعی با بیان اینکه تکدی‌گری آرامش روانی جامعه را نیز بر هم خواهد زد، گفت: جدای از آسیب‌های فردی و اجتماعی موضوع، فضا و چهره نامناسبی اجتماعی به وجود می‌آورد که نشان دهنده فقر و بی مسئولیتی اجتماعی نهادهای مردمی و دولتی است.

صداقت‌پرور خاطرنشان کرد: تکدی‌گری تابلو تراژدی فقر در جامعه است و به روح و روان جامعه آسیب‌های جدی خواهد زد.

وی با بیان این معضل به راحتی حل نخواهد شد، بیان کرد: باید در همدان کارگروه ساماندهی متکدیان ایجاد شود و تمام دستگاه‌ها برای حل این معضل پای کار بیایند.

این کارشناس عنوان کرد: نمی‌توان انتظار داشت که شهرداری به تنهایی بتواند این معضل را حل کند، دستگاه‌های نظارتی و امنیتی، استانداری، فرمانداری، دستگاه‌های حمایت کننده کمیته امداد و بهزیستی و خیریه‌ها همه باید برای حل این آسیب مهم اجتماعی پای کار بیایند.

در پایان گفتنی است؛ اگر امروز چاره‌ای برای حل معضل اساسی تکدی‌گری نشود شاهد رشد سایر آسیب‌های اجتماعی از جمله کارتن‌خوابی، اعتیاد، تن فروشی، خرید و فروش کودکان و تشکیل باندهای مختلف در این زمینه خواهیم بود.

در خیلی از مواقع نیاز به برخورد نیروی انتظامی و ارگان‌های برقراری نظم و امنیت جامعه در این معضل خواهیم بود، همچنین ساخت گرم‌خانه‌های متعدد در شهر و حمایت کمیته امداد، بهزیستی و خیریه‌ها هم می‌تواند به حل این معضل کمک شایانی کند.

بدون شک این معضل اجتماعی با حضور یک ارگان و دستگاه حل نخواهد شد و یک همکاری بین‌دستگاهی را طلب می‌کند.